خيام 3

زان پیش که بر سرت شبیخون آرند       فرمای که تا باده گلگون آرند 
تو زر نی ای غافل نادان که ترا             در خاک نهند و باز بیرون آرند 

خيام 2

گویند هر آن کسان که با پرهیزند

زانسان که بمیرند چنان برخیزند

ما با می و معشوقه از آنیم مدام

باشد که به حشرمان چنان انگیزند